آشیونه سه نفره ما

با یه تاخیر تقریبا سه ماهه اومدم که اینجا به یادگار بنویسم دختر عسل بلای من چه باور نکردنی شده این روزا! تا یه هفته ی دیگه مهرسای ما 15 ماهش تموم میشه. مسلما مهمترین اتفاقی که تو این مدت افتاده راه افتادن دختر گلمه. بعد از تلاش های جسته و گریخته ای که دخترم از مدتی قبل از سال جدید شروع کرده بود، تقریبا از چهاردهمین ماهگرد رسما راه رفتن رو آغاز کرد. مهرسا چند روز بعد از راه افتادن در حالی که هویجی که برای سالاد میخواستم رنده کنم رو خودش از روی میز آشپزخونه قاپ زده! اما یه کم برگردیم عقب تر... چند هفته بعد از تولدش به خاطر جوش های ریزی که مدتی بود روی صورتش زده بود بردیمش دکتر که علاوه بر اینکه تشخیص نوعی اگزمای ویژه نوزادی رو...